Özlüyorum kendimizi
Zaman küfür ediyor
Kahir edilen ömürlere Bozuk para gibi harcaniyor Kimin,neyin hikmetiyse Tuturmusuz bir yol gidiyoruz Kimimiz Anyaya kimimiz Konyaya Bilmiyoruz,bilemiyoruz Tosliyacagiz eninde sonunda Belki bir duvara belki bir bosluga Sonsuzlugu kucaklar iken Öyle emin olma sandiklarindan Kim gelmis,gelebilmis ki oralardan Ama yine zavalliyim umutlarinda Onlarca acinacak bir halim var Kendilerini unutmuslar bakmazlarken aynalara Ama nereye kadar? Özlüyorum kendimizi Biz bizden degilmisiz Acab o zaman bu ne,neyin nesi? Yasam,hayat dedigimiz (Berlin,12.04.2012) Talat Özgen |