çaresizliğim
ölümle yaşam arasında sıkışıp kalmışım
ne ölüme yürüye biliyorum ne hayata sarıla biliyorum nefes aldıkça yoruluyorum ne beyaz ışığı gördüm karanlıkta ne de güneş ısıttı yüreğimi tek bildigim şey yarım kişileri tamamlamaktı başkalarına koşmaktan kendim için bir adım bile atmadım insanlara kol olmaktan kendi başımı kaşımadım kimine yol oldum sırtımdan geçti kimine dağ oldum beni bir kalemde sildi şimdi ölümle yaşam arasında bir yerde herkesden uzak da yüreğime gömdüm kafamı karar aşamasındayım tek sarıldıgım gece karanlıgında yanlızlıgım ve her gece sesiz sesiz akan göz yaşlarım tahammülüm kalmadı kimselere herkes biraz öldürme biraz yaşatma derdinde |
ve her gece sesiz sesiz akan göz yaşlarım
tahammülüm kalmadı kimselere
herkes biraz öldürme biraz yaşatma derdinde
Dünya öyle bir hal aldı ki,çıkarı yoksa
kimse kimsenin kapısını çalmıyor..
Çok güzel bir şiir okudum değerli
kaleminizi canı gönülden kutlar saygılar
sunarım..