yürüdüminsanlar gördüm hepsi bir yerlere gidiyorlardı bense yürüyordum hiç bir yere doğru ve yürüdüm istikameti hiç olan bir yolda yürüdüm elele tutuşan bir çift gördüm yüzüm güldü yürüdüm sonra karşı kaldırıma baktım yeni yapılmıştı geçtim karşıya sırf yeni döşenmiş taşlarda yürümek için yürüdüm bir çiçekçinin önünde durdum çiçek alan adamı gördüm yüzüm güldü yine yürüdüm kaldırımda bir dilenci gördüm bana baktı ben de ona yaklaştım gözlüklerimi çıkardım açtım gözlerimi bak dedim ben de para verecek göz var mı şaşırdı sustu içinden "deli mi ne dedi" kesin ben de o göz var dedim bir miktar para verdim yüzüm yine güldü yürüdüm bir mağazaya girdim herkes bişeyler alıyordu ben mağzada da yürüdüm ayakkabı reyonuna geldim elime ilk geleni giydim hiç yürümemiş bir ayakkabı ne güzeldir diye saçmaladım ayakkabı bakan başka biri "en güzelini seçtin" dedi öylemi dedim güldüm ayakkabıyı da güzel diyeni de orada bıraktım yürüdüm sonra mavi gözlü bir kadın gördüm ona baktım o bana bakmadı ben gökyüzüne baktım derin bir nefes aldım yürüdüm ne çok insan var dedim kendime ne çok yüz var hiç birinin yüzüne bakmadan yürüdüm sonra bir bebek arabası gördüm tam karşımda yol vermek istedim geçsin diye attım kendimi sağa o da kendini sola hani olur ya sen sağa gidersin karşındaki sola sen sola gidersin karşındaki sağa yol veremezsiniz birbirinize işte öyle başımı kaldırdım anneye güldüm o da bana yürüdüm yürüdüm yürüdüm herkes bir yerlere gidiyordu bense hiç bir yere ne kadar yürüdün dedim kendime ne önemi var ki dedi kendim hiç bir yere gitmiyordum ki ben yine de yürüdüm neredeyim diye baktığımda işyerimin kapısında buldum kendimi bir iki adım daha atıp ilk yürümeye başladığım yere yürüdüm. |
Bu sayfa hep mütevazı. Ve birçok sayfadan çok daha şiir.
Süsleyip püslemeden, okuyana hissettirdiği duygu küçümsenir gibi değil.
Kutluyorum zamandaşım.