DENİZSİZ HAYATBırakıp gittin ya; Büyük hıçkırıklarımla yıkıldı dağlarım. Kirpiklerimden düşen küçük damlalarla, taştı denizlerim... Ayaklarımın ucuna seriliverdi, Can’sız bedenim. Yokluğun , hüznü serdi baharlarıma , Sebebi yok,açmak için çiçeklerimin. Gökyüzümde mavi bulutlarım yok artık, Yok artık ardında bıraktığın hayat’ın tadı. Sensizliğe gömüldü şiirlerim. Yalnızlığım zindanlarda, görüş gününü bekleyen mahkumlar gibi gözlerim... Sil artık gözlerindeki ayrılığı. Yokluğunun deminden hüzün dökülmesin mısralarıma. Susmaların koynunda kalma can... Dön desem; Bilirim,şimdi deli eser rüzgarların. Sönmemiştir gözlerinde mavi yangınlar, Hırçın mı hırçın vurur kıyılara dalgaların. Asi akar kanın damarlarında, Bilirim,hep Efe’dir bir yanın... Bil ki; Yağmurlarla camlarına, Rüzgarlarla saçlarına, Uykularla gözlerine... Üşüdüğünde ellerini uzattığın Buram buram alevlerden sarılacağım sana. Sarılacağım can’a. ( hayat ışığı ) |