1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1325
Okunma
Son bahara bırakmıştı
yinede kış günleri
gibiydi mutluluğum,
çıkan tutku rüzgarı
delice esip gecerken
bir tane umut ağaçının
dalındaki çiçegi
farketmesiyle
gök yüzü tutamadı
göz yaşlarını
buruk acılardan
etkilenmişti,
yıldırımlar bile
bulutlar ölümsüz aşkı
söyler gibi karardı birden
ay yüzünü gösterirken
yıldızlar, parladı
ve ben
baktım pencereden,
hayalin bana
ağlıyordu sessizce.
&& Şair Mehmet Demirdelen &&
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz