Babam yoksa Mücahit kim ki ?
Kar yağardı sevinirdim ben hep,
Beyazlar örtüsü gelirdi bu sebep. Birden karanlık hayat küskünü, Anam bağırırdı kirletme üstünü. Ne yapsın anacım yoktu elbisem, Kirlenirse yarın onu giyemem. Ben böyleyim aga yanlış tanıma, Evet büyüdüm ama tek bir başıma. Yoktan var ettim bu hayatı, Tam on yaşında kaybettim babamı. Tam kıyacaktım canıma dur dedim, Korktum yaradan`dan onu bildim. Büyüdük dostum bizde sevgisiz, El uzatan olmadı dedim`ya kimsesiz. Böyle gidiyor yandığımın hayatı, Kışın donardık ekmek parası. Çoçukluğum benim duman altı, Hayallerim evde hep kilit altı. Yorganı çekince hayal basardı, Babam sabah gelip uyandırır mı ? Biz böyle bildik var mı ötesi, Babam olmasa Mücahit`de kim ki ? Bu hayat böyle biter, Başka çaresi var mı ki ? MücahityLmaz. |
bir sevgi varki yaşmayan bilir yaşayan farkına varmaz.
baba sevgisi saklıdır yürekte.asla dile gelmez.
yaşanmamışsa yaradır yürekte.
kutlarım çok güzeldi.