akışıyla gönlünde barınan, kara sevdan nedir?
hicran da akarak, aşkla cebelleşir
simgesi bozuk, duygularınla
her an hüznünün pençesinde ezilir
haydi, söyle be kadın!
sana nasıl ve ne şekilde erişilir?

neden ki gönülden, kem gözünle irtica edersin, mecalsiz duygulara
nedir ki, seni böylesine kör eden?
nadide bir gül baharın da, kış gibi üşütürsün feryatları
aciz misin sen, emeğe tutunmaya
vefasızlığın depremimidir
seni kökten neden ve niçinler de salıyan
hep sağır ve kör kalıverirsin duygulara
hem de, o berduş tavrınla
benciliğinin içinde boğulur da kalır, kahır selinde sevin
duygular asılı kalmış, sönüyor gamzelerinde
gözlerinle, tutarsın nice selleri
sandalyeler, bir bahaneni bekler
hadi onu da, tekmele!
ardın sıra gelir nasılsa; kopuk bir bahar, işin ne

şerbetin demini bulmuyor, havasız mahzenler
mekanlar, eskisi gibi değil
ışımıyor saf haliyle, o pür pak yüzler
suskunluk bağrı deler, kezzap misali
şavkı vurmuyor artık, okunmayan ezanların
hak şerbetinin testisini de kırdın, be kadın
harap oluşta, yürekler neden kalmış ayrık

nedir ki, bu kopukluk
geçişte de, kaçıp da gidiyor bak işte zaman
ah kulpu kırık devran ah!
atmıyor ki kalbi, sevi içinde ki ak seslerin gizlice
topuklandıkça
gurur ve kibrin dansı, sokuluyor tüm değerlere
katli mi; vacip edilmiş ki, yüreklilerin?
kavruluyor çatır çatır, afatının kor ateşinde
bitmeyen mazinin kiri, umutsuzluğunun çöküşünde
tüm atini özüyle, süpürdün be kadın

sen bahtını neden ki kazan dibi karaladın!
yol zaten, bir bilmece
gönül bahçeleri açıkken, nedir bu dağ bayırda gece
düşersin koldan tutuşta, sürükleyene
hüznün acıyla dolu, davetiyeler de yakılır
labirent girişli; düşüncesizliğin içinde ki, kibrin bilinçsizliğine

canında cananlar varken; bu kısırlık da, kime be kadın
sevini bağırtışta da, niçin çıldırtırsın
sök içindeki, şu kör nefsini
bir atımlık hasutlukla bak, sonra öpersin yeri
pisliğin, dokunulmazlığında
figan yanıyor, çığlıklarının aptallığı içinde
haydi, yine de hayırlısı
biz bağrımıza nasılsa, basarız kızgın taşları
has gönül akar, vefa ve dostluklara
sen, duymasan da
elbet, duyanlar da olur

kör düğümlerin boğazlarından tutmuş, bitiriyor sevileri
zevkle dolaşırken, pak bir aşkla yüreğin
bre kadın!
sel sefil edişte neden yıkarsın, serseri tavırlarınla bunca devleri...







(04.04.2012)AZAP…