BELKİ BİR GÜN
Kalbimi tartıyorum gözlerinin içinde .
Hasretini çekiyorum dumanımın son nefesinde . Korkuyorum , sensiz geçen hayatımın her saniyesinde . Artık sana rastlıyorum yalnızlığımın her köşesinde. Senin yanında olmak istiyor çürüyen kalbim. Sen yokken zindanda kırbaçlanıyor hayallerim . Kalbime acı veriyor seni isteyen gözlerim. Artık arkana bakatığında göreceğin tek şey bensiz sözlerim . Günahımın senli çizgisi kaldı hayatımda. Dünüm ve yarınım artık güneşsiz sokağımda. Dudağındaki ezberimi ölçüyorum sana kalan mirasımda. Benim sözlerim var artık seni attığım mısralarımda. Gün gelecek kalbim hatırlamayacak bile seni. Mazeret sayacağım yaşadığın kirli kaderini . Rüyalarımda bile görmezden geleceğim gözlerini. Belki bir gün hatırlarsın kaybettiğin servetini . |