YA DA!!

Koskoca yalnızlığın içerisinde kaybolmuş sandal gibiyim
Derin okyanuslarda kürek çekiyorum
Boşlukta yüzüyorum bazen
Bazen de sana uçuyorum
Bazen de… Bilmiyorum!

Kurşun sıkıyorum her bir yalnızlığıma
Vuruyorum seni bende
Silmeye çalıştıkça seni benden
Yeniden doğuyorsun yüreğimde
Yeniden… Ya da neyse!

Milyonlarca insan arasında tek yalnız ben
Her tarafım kalabalık, her tarafım uğultu
Beynimin içinde bir savaş var sanki
Artık yeter! Bitsin bu eziyet
Bitsin… Off! Ya da sen kal!

Zihnimde yarattığım milyonlarca insanlar arasında kalmış bir şizofren gibiyim,
Sanki hepsi üzerime geliyor
Boğuyorlar tek tek yaşlanmış elleriyle
Son bir soluk çekiyorum can havliyle
Ya da… Ya da boşver gitsin!

Ölüme adım adım yürüyen mahkum gibiyim
Sonunun ne olduğunu bilerek yürüyorum bu yolda
Bir tebessüm etmeye çalışıyorum
Ya da ufak bir serzeniş
Ben sana… Ya da bakma sen bana!

Selam olsun ey yeni dünya
Uzun zamandır kapılarını açmanı bekliyordum
Beklediğin canlı ben miydim yoksa
Ya da ben mi seni arzuluyordum
Off... Bitti!

İsimsiz Hikaye Yazarı, Rafet ÇETİN...
19 Mart 2013

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.