ÖLÜMÜME AĞLAMA, ÖLÜMÜNE SEVMİŞTİM
Sana hasret saatler, yağmur yağınca başlar
O güzel hatıralar, sen gidince yavaşlar. Ruhum buna alıştı, sonbahara eriştim Ölümüme ağlama, ölümüne sevmiştim. Sızlanmak neye yarar beyhude geçti ömrüm Terkine yas tutarım ağlasın iki gözüm Sararan güz yaprağı ben sandım ki yeşilim Ölümüme ağlama, ölümüne sevmiştim. Ben sana ne yaptım ki; bırakıp gittin ele Şimdi çok mu mutlusun, geziyorsun elele ? Seni canım bilmiştim uğruna can vermiştim Ölümüme ağlama, ölümüne sevmiştim. Ömrümün baharının solan güllerisin sen Gazele dönen güller önümüzden çekil sen Hayatım senin gölgen ne güzel de gezmiştim Ölümüme ağlama, ölümüne seviştim KÖKSAL GÜNDOĞDU |
Çokta akıcı ve duyguluydu. Gönlünüzü içtenlikle kutlarım...