Bir şiir değildin benim için
Bir şehirdin...

Bizden sayfalar olsun hayatımda,
Bizden şehirlerin,bizden sokakların,
Bizden müziklerin,bizden sözlerin olsun.

Olsun ki;
Bir köşede öylece gülümsesin bana,
Belki bir gün çıkarır bakarım yalnız kaldığımda,
Geçmişten ışık aradığımda.
Gülümserim hani;iyiki sevmişim diye,
Ben ;iyiki sevmişim derim o zaman,
Zaten zaten yaşadığımız hayat ne ki,
Şehir dediğin kim ki.

Bir şiir değildin benim için,
Bir şehirdin...

Anzakların denize döküldüğü,
Toprağı kanla yoğrulmuş,
Geçilmez boğazı,Şehitler diyarı,
Aşkımızın baharı;ÇANAKKALEydin benim için.

Bir şiir değildin benim için,
Bir şehirdin...

Yedi tepesi ve surlarıyla,
Camileri ve tarihiyle
O eşsiz deniziyle,
Fatihin şehri;İSTANBULdun benim için,



Bir şiir değildin benim için,
bir şehirdin...

Eşsiz uygarlıkların ve büyük savaşların,
Aşkların ve o büyük krallıkların,
Büyük iskenderin ana vatanının,
MAKEDONYAnın kanı,mirasıydın benim için.

Zaten yaşadığımız şehir,hayat ne ki,
İyiki diyebildiğimiz kadar ,nefes almıştır İNSAN değil mi...


UFUK KARA...