G Ü L Ü N Y O L U N D A
Gülün yoluna düştüm, hasretiyle eriyip.
Günden güne yanarım, biçare halim garip. Gam değil çektiklerim, vuslatın bana yeter. Senden ayrı yaşamak, ölümden daha beter. Gülün yoluna düştüm, benliğimden sıyrılıp. Huzura varabilsem, günahlardan ayrılıp. Gece gündüz sızım var, hasreti yakar beni. Özleminin ateşi sardı bütün bedeni. Gülün yoluna düştüm, günahkâr ve utangaç. Bir ben değil insanlık, gülün nuruna muhtaç. Zamanı aydınlatır, onun kurduğu nizam. Yalnız onda adalet, yalnız onda intizam. Gülün yoluna düştüm, aşk ile yana yana. Gülden her yıl davet var, bu çağrıyı duyana. Gönül arzular seni, ey güllerin sultanı. Ümmetinden bu garip bildi derdin dermanı. 14/12/2006 Yaşar TAŞKESEN |
güzel şiirinizi kutlar saygılar sunarım
Osman AKSOY