Boş Duvarımdaki Kompozisyonlar
saklandığım bir yerim vardı.
kendime ait bir sığınağım konuşlanırdım masama üzeri tüylü örtüyle örtülmüş dünyanın en rahat koltuğuna sahiptim hayattan kaçardım,sorumluluklarımdan arada iki bira alırdım çekerdim milyon tane zehri içime dünya benim olurdu bazen kendimle yüzleşirdim bazen kendi sesimi dinlerdim o odada düşünemek için milyonlarca metrekare alanım olurdu bütün fikirlerimi sığdırabildiğim bomboş,kemik beyazı duvarım.. kapım çalardı bazen sevdiklerim gelirdi bazende dertler tıklatırdı kapımı seve seve içeri alırdım hepsini hakimi bendim oranın bir gün o geldi hoşgeldin dedim -neden geldin?- diye sordum ilk defa -bazen sen,bazen ben,bazen duvarındaki bulutların arasında kuş olmaya geldim dedi buyur ettim... severdim kuşları o güne dek bazen vapurda simit atardım martılara rüzgarla ahenkli danslarını izledim büyülenirdim ama düşünmezdim kanatlarının uçmaya yaradığını uzaklaşmaya,terketmeye... |