Aylak adamEllerim ceplerimde, aylak bir adamım ben bugünler de.. Sokakları aşındırmayı mesken ettim kendime, yürür dururum bir hayalden, hayale.. Bazen bir şirket yöneticisi olurum, bazen de karnavala giderim.. Kendimi başka ülkelerde bulduğumda bilirim ki biraz da zengin olmuşum.. Nasılda umursamaz.. Birden fakirleşip, ararken kendimi sokağa düşmüş bir aynada ben çok kişi olurum.. Nasılda bitap.. Ellerim ceplerimde, aylak bir adamım ben bugünlerde.. ohh ne rahat, ne desem olur ne yapsam özgürlüktür.. ister, aylaklığımdan istifa edip, iş kurarım, ister renksizliğimden, resimler yaparım. Sessizliğimle şarkılar bile söylerim.. ıslık… Ellerim ceplerimde, aylak bir adamım ben bugünlerde. Yürür dururken bugünüm geçmişime, beraber geçtiğimiz bir sokakta hatırlarım, umudun güzelliğini, neşeyi ve ahenki.. kederin gamını, isyanı ve ısrarsızlığı.. Ona çıkan bir sokak daha diye düşünürken, önemsizleşir sancımın artması yahut azalması.. Bakma sen bana, sitemim sana değildir, bilirim ben ne yaptığımı.. Konuştuğumda kendi kendime bazen bir kelime saplanır sanatsızlığıma, sen çıkarsın işin içinden gene.. Tutarlı, cesur, namussuz haller ve intibahsında bir kaybediş.. Bir çok kişi oluyorum ben bugünlerde, bu yüzden bilmiyorum kim olduğumu. Bakma sen bana,göremezsin, duyamazsın konuştuğumu Konuşan ben değilim mesela.. Sokağın sesi bu.. Yada bir sokak olabilir miyim ben bugünlerde..? Neyse.. Bir çok şey düşünüyorum ben tanrının bana bahşettiği bugünlerde.. Düşünürken düşündüğümü, ne çok düşündüğümü düşündüğüm bile olur.. Düşünce hızıyla düşünce değiştirdiğim yahut.. bakma sen bana, sokak işte karıştırıyor kafamı.. Birde aylaklık var dudaklarımı kurutan. |
kalabalıklaştıkça bulunması imkansızlaşır kim bilir özdeki değişmiş denge
ne çok bizdi şiir
iyi geceler