Sanatın, sağlam kavgasıdır yazmakEn yorucu sanattır yazmak, en yücesidir aynı zamanda, tabiki de bu bir yorum, bir yaşanmışlık... Elini vicdanına koy dostum,elini sanata koy ve gör şu halimi bir sokakta yürürken, dövmeciden rica ederek çaldığım kalemle yazdıklarımı.. Beynim çalışıyor ,beynim durmuyor. Kendi kendine konuşan bir adam var orada,bir dünya. Her an, hep orada. Resim öylemi, sokakta renkler birleşir kafanda, elbette bir derinlikle ama bir noktayla anlatılabilecek sanattır resimin tembelliği. Ya müziğe nedersin, yolda şarkı söylemek kadar neşe verir mi bir şey insana? Aynanın yansıyan sureti fotoğraf var bir de, çokça saygı duyduğum, bana göre bir tık tıkla bitiren anı, kimisine göre durduran. Ayrıntıda boğulacak gibi olan heykeltraşlardan bile zor yazanların işi.. Her kelime 14 revolverlik kurşun gibi.. Delip geçtiğinde beynimi, yakalayamadıklarımdandır öldürüşü beni. ölümsüzleştiremem ya o an ölümümü. kaçar gider yaşanmışlığım ben ölürken, olur ya bir kalem yoktur bazen bazen kağıt parçaları durmaz yerinde, ve bir kelimenin kaybolan asabiliğinde uçar gider beynimin dağılan parçaları, sözcüklerin başı boşdanlığı. işte o zaman nasıl bir acı hissi ölmek sorun değildir de, öldüğünü anlatamamak izinin kaybolduğu sokaklarda. yürümüşündür halbuki çokça şeyle bakarken ardına, ayak izlerini görürsün kanıt isterler ama ressamlar ve müzikle uğraşanlar. sessiz sanatçılar, dalga geçen okurlar biri, sana bakarak hüzünlü bir şarkı mırıldanır doğuştan gelen güzel sesiyle, diğeri renklendirir hayatını çölde kaybolan "resminin" ayak izlerinle.. yorgun bir adam vardır tablosunda ve rüzgarların getirdiği zorlayıcı şartlarla uçan giden toz taneleri uzatırken ellerine kum tanelerine çok büyük ve sınırsızdır kumların sesdeşleri.. ve sanattır elbet o zaman onların ürettikleri. karşı gelemem ama derim ki yazmaktır sanatların en yücesi, yazamamaktır hatta sanatların en yücesi ne bakıyorsun öyle; otopsisi yapılamayacak olan deliriş ahmak herif. zordur yazmak, bazen böyle geçer eline bir kalemle bir kağıt. heyecan içinde birleştirirsin milyonlarca iç sesi haz alırsın ama zordur okuyanların işi. yazmak kadar okumak da en çok emek isteyen sanat eylemi. bu yüzden hızlı bir dünyada seni besleyecek tek şey yakalayabildiğin anlarda ki ölümündür. elinizi sanata koyun sevgili dostlar gelin görün gazetelerin kıyı köşelerinde "hiç bir şey olarak adlandırabileceğiniz" kelimelerin üzerinde ki emeğimi. çiz hadi resmimi söyle hadi hüzünlü şarkını.. KırmızıKurbağa |
Öyledir
yazmak da zor
yasamak da...
Okumak gerek
emeklice okumak...
Emeginizin karsiligini bulmaniz dilegi ile.
saygilar