ZAMANZAMAN Ömrüm boyunca sorguladım durdum Zaman mı hızlı ben mi yorgundum Küheylanlar gibi çatlarcasına koştum Bir sağa bir sola savruldum ... Ama inan koşmaktan çok yoruldum Gözlerim doldu göremez oldum Betim,benzim, sarardım soldum Ağladım,inledim sonra duruldum Zaman zalim ben mi mazlumdum Zaman olgun yoksa ben mi toydum Kah geçmişin hüzünlerinde kavruldum Kah geleceğin bilinmezliklerinde savruldum Yolcu yolunda gerek elbet Kalktım, direttim, yoluma koyuldum Anladım sonra dünya durak Zaman vasıta, ben yolcuydum O vazifedar ben aciz bir kuldum Çaresiz takıldım hemen peşine Yaratan zamana böyle emretmiş Sorgulamak Bilgesunun ne haddine İnsanın adı sanı yok imiş Yaratan bizi yaratmış sevmiş Yoktan varedip halife seçmiş Anlamadım nankörlüğümüzün sebebi neymiş |