BİR GÜNYanında sevenleri ve de talebeleri; Bir gün İmamı Azam, (r.a.) çıkmış dolaşmak için. Hokkabaz toparlamış, gönlü harabeleri; Numaralar yaparmış, mala ulaşmak için. Demiş ki evlatlarım, bu kimse süfli biri; Süfli olan mesleği, dünyaya kullanıyor. Yani topluyor kirle, kirden çok beter kiri; Türlü şaklabanlıkla, üstüne çullanıyor. Benim size verdiğim, ilimlerse ulvidir; Sakın süfli dünyaya, harcayıp tüketmeyin. Bu ilimler ebedi, menfaati havidir; Ulvi’yi, deni için, bitirip yok-etmeyin. Sonra şu hokkabazdan, bin beter olursunuz; Değeri, değersizde yitirdiğiniz için. Ulviyet arıyorken, süfli-yat bulursunuz; Pişmanlık fayda etmez bitirdiğiniz için. Yazık olsun ona ki! Satıyor üç beş çula; Ebedi sermayeyi, zerre hüzün duymuyor. O manevi sermaye, elzem her aciz kula; Kaybediyor ve lakin kul, emir’e uymuyor… Salih Yıldız…26.03.2012 . |
KUSURSUZ güzellikte şiir.
Emeğine ve kalemine ve yüreğine KUVVET.