Görmedim çocukluğu gençliği hiç bilmedim
Dönüşü bulunmayan yollara kızıyorum
Çileyle nikâhlıydım bir gün olsun gülmedim
Mutluluğa bent kuran dallara kızıyorum

Ne sarı’sını gördüm ne al nede mor’unu
Gönül bağımda kuru güllere kızıyorum
Bitmedi bitmeyecek bu Dünyanın sorunu
Sol yanımda biriken küllere kızıyorum

Hep yanık koktu tenim görünmedi dumanım
Benden yana esmeyen yellere kızıyorum
Mavileri görmeye olmadı ki zamanım
Balçıklara bulanan göllere kızıyorum

Ben şems’imi beklerken doğsun diye bahtıma
Önüne perde çeken ellere kızıyorum
Kimseleri koymazken sol yanda ki tahtıma
Gıyabımda konuşan dillere kızıyorum

Kaç kara kış eskittim şu kısacık ömrümde
Baharı hiç gelmeyen yıllara kızıyorum
Sevaplarımda oldu ufak tefek cürmümde
Beni günahkâr eden kullara kızıyorum

Ben ah edip inleyip çeker iken zulümü
Damarımda dolaşan allara kızıyorum
Yaşarken kefen giyip bekler iken ölümü
Beni de götürmeyen sallara kızıyorum