Aşkla Anıyor İnsan...Bir cok yasanmislik geride kaldi. Cok sözler söylendi.. Ve cok sustuk tüm herseyin üzerine.. Kimi zaman suskunlugumuz örttü acilarimizi.. Kimse görmesede.. Biz sustuk hep.. Ve suskunlugumuzun her harfi sevgimizin bir ispatiydi aslinda.. Bilmezdim önceleri bu denli sevdigimi.. Bazi seyleri gectiginde anliyor ya insan, Öylesi iste.. Bir baskaydi senin „Canim“ deyisin.. Bir baska oksardi ruhu siradan sözlerin.. Hatirlarmisin o cümleyi.. „Annenden sonra sevdigin Tek kadin olmak isterim“ deyisimi.. Dolardi gölerimiz olur olmadik zamanlarda. Takilirdi aklimiz dinledigimiz sarkilara.. Farkliydi iste bazi seyler.. Anliyor insan elbet.. Gec oluyor ama anliyor.. Her ne olursa olsun.. Dinledigi bir sarkida, okudugu bir siirde.. Askla Aniyor insan.. |
Sevmeyi bilmeyen gönülde hayır olmadığı gibi , ağlamayı bilmeyen gözde de hayır yokmuş meğerse ...
Nazenin kaleminizi en kalbi saygılarımla selamlıyor , nezih şiirinizi tebrikler ediyorum ... Çok hoştu ...