Zorla seviştirir bu acılar adamı. Kelimelerin sinirlerini aldırmayan tabiat operasında, Memelerin kabala ayinlerini emen aç çocuklar kalır geride. Ne gereksiz şiirdir ay. Ne gereksiz rüzgâr, Tutkular.
Bir uçurtma ölmeyince ağlamaz ki Çıplak renkler Bir saat ileri Bir saat geri orgazmındayken hayat Ki şaire bahşedilen bağışlanmasıdır Hiçbir gölge affetmezken soğuk duvarları
Gizemi olmalı gözyaşının Mürekkep gibi çığlıkken nefes Ve dokunurken ten darağacına Ter kokusuyla uyumalı sokaklar
İşgal altında inleyen kelebek kozaları da Terkedilir bir gün Üç günlük özgürlüğe değişmezken yüzünü hüzün Ne gereksiz yankıdır uçurumlar Ne gereksiz yanıktır kokular Korkular Zorla seviştirir işte adamı bu acılar…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Zorla Seviştirecekler Adamı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Zorla Seviştirecekler Adamı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
çok güzel
işte budur
saygımla şair