ŞAŞAN BEN İDİMTacını, tahtını uğruna senin Bırakıp peşine düşen ben idim İçerden vefalı çağrına senin Koşup, engelleri aşan ben idim Ebrehe filleri yürürken çölde Közlerden balığa dönüşen gölde Şirk ile kaynayan o malum ilde Nefretle kaynayıp coşan ben idim Kumlara karıştı Mecnunun teri Yazık Kerbela da gördük beteri Evlad-ı Resule, düşman, müfteri Önünde kabımdan taşan ben idim Yorulmuş bedenle, kalpte sızıyla Bir nesil vuruştu oğlu, kızıyla Kuru ekmeğiyle nemli tuzuyla Hız alıp tarihe koşan ben idim Ahmağın ağzında söz ıslanmazken Verilen öğütle hiç uslanmazken Rahmanın adını içten anmazken Tavrını övene şaşan ben idim NİLÜFER SARP________ 22.12 .2011 |
değerli kalemi canı gönülden kutlar
saygılar sunarım..