KABUS GİBİ ÇÖKTÜLER
Vicdanları karartıp sözde özgün çizgiyle
Yazıp da senaryolar, filimlere çektiler Askerimi vurana övgü dolu ezgiyle Azıp da kudurarak, şer tohumu ektiler Birisi soysuzlaşıp uşaklığı seçerken Öbürü kardeş kanı akıtıp da içerken Ve beride kalanlar canlarından geçerken Kazıp da kabirleri hayalleri yıktılar Bazı odaklar var ki hainlikte birinci Bölemedik vatanı deyip oldular kinci Hepsi tümden azıtmış, hepsi imansız cinci Çizip de kutsalları, zıvanadan çıktılar Her türden her kılıktan hain uşağı boldu Çıktıkları çamurlu, kaygan berbat bir yoldu Yolun sonu gelince umulmadık şey oldu Dizip de sıra sıra, hapislere tıkdılar Yazıp mizansenleri kurşuna dizip bir de Sonra geçen zamanda boğuldukları kirde Azıp, sızıp, oynayıp üstümüzde, kabirde Kızıp da geçmişime kinlerini döktüler Bu olaylar olurken çok küçüktüm ben daha Yaşlılardan duyunca kalkmak istedim şaha İnsafsızın şerrinden sığınırken ALLAH’a Sızıp da düşlerime kabus gibi çöktüler NİLÜFER SARP________ EKİM.2011 |