Yüksekova'da son provaZaman doldu… Hadi Çıkalım yahya, Yoksa geç kalacağız bu son içtimaya.. Çok gözün takılmasın sokaklara bugün, Fanidir kapılma.. Hızlıca yürüyelim Son görevdir, koş yetişelim.. Bugün, sivil elbisenin üstünde kefen giyinmişiz görünmeyen! Tesadüf.. silahlarımızı almadık, bilmem ki neden? Silahsız demişti bir ses! Silahsız içtima! Hemde şehrin göbeğinde, Sokak ortasında… Yetiştik vardık… bilmişti ayaklar.. Daha da bir adım ileri varamayacaklar… O an o noktada işte son yolculuğum, İşte ben o sakakta vurulan uzman çavuşum… Hamileydi eşim tam dört buçuk aylık… Oğlansa fırat kız olurşa dicle koyacaktık Zaman doldu, kız mı oğlan mı bilemedim.. Sarılıp ona yavrum diyemedim… Benim yavrum kimseye baba demeyecek! Niye desin ki! Baba ne demek? Bilmeyecek! Zaman doldu, çığlıktı sanki kulaklarımın duyduğu son ses! Düştü elimden bavulum, kana bulandı gömlek, çıktı ciğerimden son nefes! Ağlamam! Etmeyin ağlamam son günüme Biz yahyayla koşarak gelmiştik.. Ölüme! Fütursuzca bile bile.. Belki bu mısralarda bile bizi hatırlamazsınız, Biz o sokakta son bulanlarız.. Hani çarşı merkezinde taştan bir sokakta Arkalarından vurulanlarız hatta! Bir elbise vermişlerdi vatana borcumuz Zaman doldu, tarih 2011 Bugün 5 temmuz… O elbise ki rengi hakiden.. Meşaggatlidir bil diye vazifen! Ve ardından al al olur gömülürken Kandır üzerinde, şehit kanı! Bayraktan kefen! Görev tamam yahya! Son vazife son içtima Ölürüz sananlara bu son prova! Biliriz ki şehitler ölmez, sakın! öldük sanma Bu bizim son prova Oda Yüksekova’da….. 7 temmuz 2011 gamzelim hatıra defteri... |