YAĞMUR
Düşerken çisil çisil ,toprağı sevinç kaplar.
Kuruyan dudaklardan dökülür de dualar. Yeşerir gönüllerde dal dal olur umutlar. Çaresizliği yıkar rahmet adıyla yağmur. Suya hasretken doğa avuçlar hep semada. Dudaklardan yükselir kanat takar da nida. Sonra şefkat elinin ıslaklığı toprakta. Çatlamış yüreklere şifadır daim yağmur. Bereket ondan alır özünü, hamurunu. Sema varlığa sunar, nurda yıkanmış nuru. Canlandırır toprağı yener insan yokluğu. Darda kalan kullara rahmet elidir yağmur Eymir,07.10.2007 |
Güzel yüreğinize tebrikler...
Saygılarımla