Lal olası kuşlar...hafakanlarımın iniltisi masum kuş kelimesi sürü halinde ömrümün yasını tutar sanki kara kışta çıplak ağaçlara korkuları sinmiş yazda nafile çığlıklar ayazda büsbütün manasız sevda demeye varsa gücünüz toprakta çürüyen bedene rahmet okuyan kuşları susturun feryadı asırlık Leylaların kaprisi kokar masum değildi şüphesiz Mecnunlar halk içinde halk etmedi adaveti hak içinde ürperen yalnızlığı diriltti Ferhatlar durma diyor muhabbetten nasipsiz sen de yak kuş kanadı kadar bitkin kalbindeki nefreti sökün varsa nefretten zerre yüreğimde bitsin ellerinizde sessizce iniltileri anlayışsız bakışların kusmuğu dikilmiş yutmak ister çaresiz çocuk yüzümü kılıcı kınından taşıran gücü hissediyorsanız mısra tüketmeyin boşuna insan dediğin zaten bitmiş fermanını taşıyan umarsız gökyüzüne bağıra bağıra kuşları susturun geceyi gökyüzüne örtseniz kapanmadıktan sonra gözler şiiri susturma gafleti misk kokusu bir yana cehennemi günahlar kokacak susturmazsanız ayrılık nağmesinde umudu emen kuşları kalemim sevdasızların katili olacak ya da havada dönüp dönüp içimi parçalayacak boş verin şimdi beni... kuşları susturun.. ..................................................... (şiirde geçen kelimeler... halk etmek:yaratmak adavet:düşmanlık) |
İnşaAllah.