Sezar, ihaneti sever, hainlerden nefret ederdi. PLÜTARKHOS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kar Sessizliği
tulga
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 1 yorum · 1136 okunma
Kar Sessizliği
Kar sessizliği.
Doğanın uykusu bu herhalde ya da insanlığın. Pencereden baktığımda hareket eden hiçbir şey yok, yağan kardan başka. O kadar saf bir sessizlik ki geçen arabanın bile çıkardığı sesler olduğu yerde kalıyor, sessizleşiyor. Her yer bembeyaz örtüyle kaplı. Doğa uyuyor. Bahçedeki ağaçlar düğün elbiselerini giyiyor aksine. Giydikleri elbiselerle beraber boyunları bükülüyor, baba ocağından ayrılan gelincesine. Acaba bu elbiseyi çıkartamayacağını, güneşin hiç doğmayacağını zannettiği için midir ? Doğa uyuyor. İnsanlar uyuyor. Babam uyuyor. Ben uyuyorum. Sanki kar üzerimizi örtmüşcesine, güneşin hiç doğmayacağını zannedercesine. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kar Sessizliği şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 21.3.2012 21:50:23
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1136
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.