Ben bunu sevdim
Yine geçmeyen, zamanlara kaldım
Tarih bilmem ne Gün aynı Ben aynıyım Kollarım düştükce, basamak basamak Satırladım düşlerimi tek tek Toplasamda, güneşten sonra geleni Çıkartamadım, karanlığın keşmekeşini Zift gibi yapıştı tecelliler Herkes gibi bende, çelişkilere yandım Sevmediğim ne varsa hep yanımdan gitti Ben kaçtım Hiç kovmadım Sandım Sanıldım Ve bitti Hayatıma yerleşmeseydi Dört mevsim Dört dörtlük yaşayamazdım Benlik duygusundan uzak Ben bunu sevdim |
yaşayan yaşadıklarıyla var olmuş,ayakta kalmış.
insan zorlukta pişmeli varlıkta değil.
kendine güvenen bir gönlün haykırışı.
kutlarım kalemi.