Ramazan kardeşim niye bu boyun büküş, bu mahzunluk...Bilin ki hüzünlü gecelerin âsûde sabahlara uyanışı da vardır

...Hüzünlenmeyen yürekte , ağlamayan gözde hayır yoktur diye bilirim ben ama gözlerin neşeli bir simadan güldüğü, yaşama tatlı bir sevecenlikle ve umutla bakışın nice karanlıkları boğduğunu, nice netâmeli kapıları açtığını da bilirim..

Sen gel kardeşim bir de yaşamın pencerelerinden ümitvârî bir gözle seyret güzellikleri...Bak ne sevinçlere gebe olduğunu göreceksin...

Hayat herşeye rağmen güzel...Efkarlı bir nefes soluklasan da, yine güzel yine güzel...Bak dotça paylaşımlarımız yaşama tatlı bir meltem rüzgarı gibi esiyor...Yeter kardeşim bu bize artar bile...Biz varız ya Edebiyat Defteri Ailesi sâkinleri..
Tüm içtenliğimizle sana duacıyız...
Bakî selam ve dualrımla...