SON İYİLİK
Yalnızlığın köhne sokaklarında dolaşıyorum
Ardıma bakmadan Ne sen varsın, ne de senden bir eser Seni düşündüğümü bilmeyeceksin Bu varoşlarda sessiz dolaşırken. Kalbim yıkık şehirler gibi Depremler altında kalmış kaderim Ne varolabildim sensiz Ne de yok Serzenişlerim oldu Tanrı’ya “neden birleşmedi kaderimiz” Yakamozları özledim ben Muammalar kaplarken yüreğimi Engin dalgalı denizlerinde. Ey uçurum gözlü sevdiğim Gelmeyeceksin bilirim Okumayacaksın bu son satırları Sen bana hüzün, ben sana sürgün. Ruhum veda etmekte şu aciz bedene Rabbe kavuşmaya beş kala Tüm umutlarım firarda. Gidiyorum, sana hasret biçare yollarda. Gezdiğimiz soguk caddeler, Köhne kanepeler geçerken hatırımdan Çaresiz vedasız gideceğim Birkez bile kucaklamayan şehrimden. Ağlama sevdiğim! Gözyaşların oktur yüreğime Ben seni sensiz yaşadım Altın kafesimde. Nefesime sakladım hiç tükenme diye. Keşkeler fazla geldi Asi, kahrolası yüreğime Parmaklarımsa ağır. Ben gittim Gitmek istemediğim yerlerden Ve zalim yüreğinden. Şimdi son bir iyilik yap kendine Ve seni bir ömür yüreğinde gizleyene Yaptığın son iyilik olsun bu. Bıraktığın elleri ara, kara toprakların altında Bir şey bulacaksın orada Ayrılırken bıraktığın Çürümüş bile olsa ellerim Gördüğün an bu benimdi diyeceğin... 04-11-2006 Senay Gilor |
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır Ve Dua İle
ALLAH c.c emanet ol.