NEVBAHARÇok çetin savuşan bir kıştan sonra; Yazın müjdecisi nevbahar geldi. İnine çekilen tüm mahlûkatın; Güneşi görünce yüzleri güldü. Her biri kavradı ışık ihtiyaç, Işık olmaz ise güneş bile aç… Kuruyan dallarda çiçekler açtı; Tekrar şahit olduk kâmil hayata. Lal olan bülbüller neşeler saçtı; Karga hasedinden daldı feryat’a. Her hazan demek ki doğuşa gebe; Doğar, ölür tekrar dirilir bebe… Birazcık tefekkür ehli kullara; Hayatın devamı anlatılıyor. Düşünce iklimi zayıf çullara; Fikir hazinesi damlatılıyor. Ta ki! İçlerinde şüphe kalmasın; Mevcut imanları kıra çalmasın… Dört mevsim aslında ibret levhası; Nasibi olup da gören çok mutlu! Dünya imtihanı görme sahası; Kazanana hayat tam tekmil kutlu! İnsanların çoğu anlamaz zahir; Hele ki gelenler; zamanı ahir… Salih Yıldız…19.03.2012 . |