ÖLÜ EVİNDEN NOTLAR
(I)
Karşımda ouran kadın Yüzü ressamın mateme boyanmış tablosu sanki Unuttuğu güzel akşamların dalgınlığıyla Bana bakarken içimi kazıyan bakışlardaki son durak gözyaşları.. (II) Öte tarafta ben ve o yurtsuz ruh.. Ölünün ruhu sanki tepegöz, sakınışlarda.. Gözyaşlardan iner, oturur koltuğumuza Oysa biz o kadınla tek başımıza yanyana (III) Kaçıncı kattan bize bakar, gözsüz süzer bizi Ürperten bir sessizlik dinletisi başlar Arkamda korkunç bir gürültü çatırdar Önümde bir gözyaşı sağanağı bütün sessizliği boğan (IV) Mezarda değil miydi? Uyku vakti yok mu bu ruhun, Kapıyı kapatsak anahtar deliğinden sızar Çerçevesiz bir dünyadan bize selam eden Duaya muhtaç! Yada vakitsiz giden o ruha zaman hilkat! |