Senin senden ayrılman gibiydi
Benim senden ayrılmam
Benliğinin yok olması gibi…

Dün farkettim artık seni kimseye anlatmadığımı
Sözlerini sır gibi sakladığımı kalbimde
Yüzünü sır gibi sakladığımı gözlerimde
Büyüsü bozulur diye korkup ruhumuzun
Bahsetmediğimi hiç kimseye…

Bana bir isim vermiştin
Tutunulamayan anlamına geldiğini söyleyerek
Oysa ki ben farkında olmadan
Elimi uzattığımı hissediyorum sana
Elimi uzattığımı tutman için…

Evet evet biliyorum
Biliyorum gerçek değilsin
Ya da hayat fazlasıyla gerçek bimiyorum
Bana yardım etmelisin…

Ağlamandan korkuyorum üzülmenden
Ama cesaret edemiyorum işte senden uzak kalmaya
O kadar korkağım ki vazgeçemiyorum senden
Affet beni ne olur seni üzersem
Bilki ben sadece senin mutluluğunu istedim
Bunun içindir sana kalbimde bir şehir inşaa ettim
İşte o şehirde mutlu olabiliriz seninle
Sadece o şehirde
Bu gerçek şehirler çok uzaklar bize…