DİNLEMEZ GÖNÜL
İki damla yaştır gözümden düşen
Firar etti ruhum döşümde nişan Sevda ırmağına aşktır karışan Bu nasıl gönül ki dinlemez beni Felek çemberine takılıp düştüm Çölün ortasında kaynayıp taştım Hiç sevmem diyordum halime saştım Bu nasıl gönül ki dinlemez beni Gönül semasına bulut çöküyor Fırtına çıkardı şimşek çakıyor Feryadım figanım arşa çıkıyor Bu nasıl gönül ki dinlemez beni Her nefeste bin bir canlar veririm Her nereye baksam onu görürüm Şebnem oldum damla damla eririm Bu nasıl gönül ki dinlemez beni Bir yudum sevdayı göresim geldi Keremin yerine ölesim geldi Ferhat olup dağlar delesim geldi Bu nasıl gönül ki dinlemez beni Bülbül yuva yapmaz gülün dalına Aşılmaz engeller çıkar yoluma Kul Garip duvağım atın salıma Bu nasıl gönül ki dinlemez beni Yalvarıp yakardım anlamaz beni EMİNE ÇERÇİ |