EMRE'DEN SEÇMELERVe Şair son şiirini, Mezar taşına yazar. *** Yalanı sevmez gözlerim. O yüzden hep yere bakarlar, Senin karşında. *** İki gözüm iki çeşme, En çokta neye yanıyorum biliyor musun? Ben ayrılıktan ağlıyorum, Sen mutluluktan. *** "Arkadaş kalalım" dedi. "sen hiç çiğ köfteye şeker attın mı?" dedim. Sustu. *** Yalanı sevmez gözlerim. O yüzden hep yere bakarlar, Senin karşında. *** Şiirleri karışık yap üstad. Ayrılık, yalnızlık birde sigarası, Bol olsun. *** Kabul ediyorum hiç öpmedim ama, Bu gece de, Dudaklarım eksik alnında. *** Herkes sussun bugün! Susmuşluğum konuşacak. *** Her gidenin ardından şiir yazmak, Şairlik değil, Acizliktir. *** Hoşgeldin Sevgilim. Kalbinden çalacağım biraz. Helal et. *** Ne zaman ayağa kalksam, Dizlerim titrer benim. Ne yapıyım, gitmeyi senin kadar beceremiyorum. *** Oysa küçük bir kızın, "abi sen şairci mi olmak istiyorsun" Sorusu kadar masumdu, sana yazdıklarım. *** Bu şehirden her gidişimde, Karşıma çıkıp "GİTME" demeni bekledim, Ama otobüs hep senden önce geldi. *** Boğaz köprüsü gibidir ’Aşk’, O olmasa nasıl kavusurdu Asya Avrupaya. *** Çocukluğunda hiç mi Atlıkarıncaya binmedin be kadın! "Dönmeyi" öğrenememişsin. *** Konu Aşksa eğer, Göz kendi gördüğüne değil, Kalbin gördüğüne inanır. *** Paronoyak bir Şair’im ben. Hep onunda beni sevdiğini yazıyorum. *** Oysa beni sevdiğini bilmek için, Bildiğim herşeyi unutmaya hazırdım. *** Sevmek, kirlenmek gibidir. Mutlu olursun ama, zor temizlersin. *** Bu sabahta mı beni sevmedin be kadın, Yine Ayrılık kokuyor ağzın. *** Bir sözünle canımı alırsın. Sen emre/dersin ben ölürüm. *** Oysa gözlerinin kahvesini bir kez daha görmek için, Ömrümün kırk yılından geçmeye razıyım. *** Yalan söylemişler sen giderken ağlamadım. Sadece bakışların kaçtı gözüme. // EMRE DANABAŞ // |