ÇARESİZ GÖNÜL
Resimlerdeki gülüşündü gülmemi saglayan
En ayaz gecelerde yürürken; sana olan sevgimdi yüreğimi ısıtan Şimdi kor kor yüreğim senin sevginle yanıp tutuşan Neydi peki o gözlerini gözlerimde tutan? Yorgun bitkin bir o kadar da çaresiz bu gönül Dermanı sende ama şifayı vermeyen de sensin be gül!! Karanlık çökmüş günlerime artıyor ıssızlık gün be gün. Yine bir gün çıkarsam karsına anla beni ve yüzüme gül.. Sen belki bilmiyorsun ama toprağınım ben senin İçimde büyütüp içimde yaşadım sevgini Zamansızdı belki dışarı çıkarmam filizini Çıkardığın fırtına da büyümeden kopardı seni.. Belki baslamamalıydı böyle istedi yüce yaratan İçim ağlasada yüzüm gülüyor böyle uzaktan... 00:35 11/04/2011 |