KaldıramadımGeçen onca zamanın, ardındayım Kıvamına ermiş ömrü, tasdan içiyorum Boğazıma dizilen yaşamaktan, boğmacayım Bu gün insan değilde İlk bahar olsam Peydahlanan filizlere, dal olurdum Ama malesefler katlandıkca çoğaldı Hayatı zamanla yitirdim İnançlarımı sevgiyle beslemekten, yoruldum Omuzuma düştü hayat Yalanı, yabanı Kaldıramadım |