HARABE
Bana nasılsın diye sorma sevdigim yıkıntılar altında kalmışım
Dünya üzerime çökmüş, altında inliyorum kendimi salmışım Yaşadıgım bu kabusla anladım ki sevilmeyen yarmışım Bu harabenin enkazını imamdan başkası kaldıramaz sevdigim... Binanın darbe yemiş kolonu gibi yüz tutmuşum yıkılmaya Sevdigim şikayet eder benden, söyleyin ona yakınmaya İstemiyorsa söylesin, benden yana bunalım takılmaya Bu harabenin enkazını imamdan başkası kaldıramaz sevdigim... Geri dönüşü olmayan bir yola girdim, çıkamıyorum bu yoldan Ben o zalime gönlümü vermişim, herkes üzerime geliyor dört koldan Olanların tek suçlusu ben miyim, kimse hesap sormaz oldu ondan Bu harabenin enkazını imamdan başkası kaldıramaz sevdigim... Yaşarken ölmek nedir bilirmisin sevdigim ben yaşarken öldüm Bu yaşadıklarım gerçek olamaz inanmam, ben bir rüya gördüm Aglamak istiyorum haykırmak istiyorum yanan mum gibi söndüm Bu harabenin enkazını imamdan başkası kaldıramaz sevdigim... Kendi kendime diyorum hayat kısa, ömür uzun kim bilecek gözlerimden akan yaşları, yüregimde açılan yaraları kim silecek Yaşamak güzel, heveslenmesin kimse sevende sevmeyende ölecek Bu harabenin enkazını imamdan başkası kaldıramaz sevdigim... Söyle kim kaldıracak üzerime çöken hayatın yıkıntısını Üzerimde tonlarca yük var, kaldıramam cümle alemin baskısını Anlatmak zor farkındayım kim anlayacak şairin sıkıntısını Bu harabenin enkazını imamdan başkası kaldıramaz sevdigim... TUNCAY |