Çamurdan Çocuklar
yarına kalacak oyuncaklarım olmadı benim,
sudan şekil alır,yağmurda ıslanır, güneşte kurulanırlardı. yarına kalacak oyuncaklarım olmadı benim, o gün yapar,o gün oynar, o gün güler,o gün kırardım. yarına kalacak oyuncaklarım olmadı benim, daracık sokaklarda yalnayak soluksuz koşan ben değildim, yıkanmadan,aynı gün defalarca elbise değiştiren. yarına kalacak oyuncaklarım olmadı benim, ben değildim sapanla tedirgin pencereleri kalbinden avlayan, sonrasında poposu tan yeri gibi kızaran. yarına kalacak oyuncaklarım olmadı benim, aşık olmadım hiçbir zaman,tek eğlencem sokaklardı, aşk adlı o paha biçilmez oyuncakla tanışmamıştım henüz. yarına kalacak oyuncaklarım olmadı benim, şimdi çocukların kontrolsüz ellerinde hassas bir oyuncağım, her an yere düşüp dört bir yana dağılacağım. yarına kalacak oyuncaklarım olmadı benim, aslına bakarsanız hiç olmadı... |