Yalnayak
yutkunamadığım tek şehir
derdin uzak uzak bakıp İstanbul’a öfkelenirdin yanı başındaydım dokunsan kucaklardın habersizdik birbirimizden oysa damla damla insan yağıyordu tepemizden yapayalnızdık basıyorduk başlarına yalnayak omuzlarımıza çarpan rüzgardı homurdanıyordu dönüp arkasını bir özür umuyorduk en azından umduğumuzla kalıyorduk aynı annenin evlatlarıydık anne ki yolunu gözlerdi yol bilmezlerin yutkunamadığım tek şehir derdin ardından bir ağız dolusu küfür ederdin vakitsiz esen rüzgara döner sapsarı dişlerini bilerdin küçüktüm ufacıktım sen koskoca İstanbul’dun bense ilçen hatta köyündüm... |
yutkunamadığım tek şehir
derdin
uzak uzak bakıp İstanbul’a
öfkelenirdin
yanı başındaydım
dokunsan kucaklardın
habersizdik birbirimizden
oysa
damla damla insan yağıyordu
tepemizden
yapayalnızdık
basıyorduk başlarına yalnayak
omuzlarımıza çarpan rüzgardı
homurdanıyordu dönüp arkasını
bir özür umuyorduk en azından
umduğumuzla kalıyorduk
aynı annenin evlatlarıydık
anne ki yolunu gözlerdi
yol bilmezlerin
yutkunamadığım tek şehir
derdin
ardından bir ağız dolusu küfür ederdin
vakitsiz esen rüzgara döner
sapsarı dişlerini
bilerdin
küçüktüm ufacıktım
sen koskoca İstanbul’dun
bense ilçen
hatta köyündüm...
Anlamlı ve güzeldi, şiirinizi ve yeni yılınızı kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.