HİCRAN
Ne ismin söylenir ne de duyulur sesin
Sensizlik çığ gibi karşımda duran Yok artık ısıtan sıcak nefesin Gözlerindir kalbime tuzaklar kuran Hayatım elinde örülen bir ağ Yokluğun aklımdan fikrimi çaldı Çözülür belki bu düğüm bu bağ İçimi aldılar kabuğum kaldı Sabırla küllenir denilen azap Üstüme kaderin kokusu sindi Aşkındır içime dökülen kezzap Azrail elinde matemim dindi |