Bu Son Şiir
Kara katranlara büründüm gene
Kör kaderim karanlığa eş oldu Ele yaz bahar hep kış geldi bana Güneşi görmem hayal düş oldu Neyleyim ele gelmiş baharı yazı Çok dağlar aştım geçemem düzü Bana kem geliyor dostların gözü Durası yüreğim ağır bir taş oldu Aklım düşmanım ben serseriyim Canlı içinde gezen ceset gibiyim Sanki cennetin cehennemindeyim O Kevser ırmak idi ab-ı ateş oldu Bu son şiir artık susacak kalemim Kimseye değil kendimedir sitemim Kırık dümenli rotası şaşkın gemim Garip Ömür göz üstüne kaş oldu |
Sevgiye susamış insanlığa hasretim
Feryadını anlıyorum ben Merdan'ım
Sevgiye susamış insanlığa hasretim
Yazmaktan vaz geçme sevgilerimi yolluyorum sevgiyle kal dedesinin kuzusu.