BİR ÖZLEM BİN DERT
Şafakla ekmek ederdi analar
Başakta unun kurtlandı köyüm Teker teker boşaldı haneler Yüzüne bakan dertlendi köyüm Oğlum diyerek gitti Eşe bibisi Filozof gibi konuşurdu delisi Hani nerde o Martanın Ali’si Dedemin salını sırtlandı köyüm Yıkık viran oldu şimdi ocağım Ayazlandı dost akraba sıcağım Kalmamış kimse hal soracağım Bana düşmanca şartlandı köyüm Garip Ömür zehir ekmeğim aşım Beladan kurtulma ey deli başım Kurumaz didemden dökülür yaşım Hasret ciğerimi yurtlandı köyüm |
Saygılar Ömür.