SEVMEK VARKEN!..
Nefs denen duyguları ah yere serebilsek;
Gözlerde güneş doğar gönül çiçek açardı… Kul olmanın gereği, hakkını verebilsek; Şeytan aman dileyip köşe bucak kaçardı… Sevgi çıktı yürekten haset girdi yerine; Dedikodu kazanı biz sustukça!..kaynadı… Düşen birini görsek sevindik kederine; Düşmanlar zevke gelip kıvır kıvır oynadı… Selamlar dil ucunda hatır sormak suç sanki; Görsen senin derdini bir başkası sırtlıyor… Tahammül hak getire sabır demek güç sanki; Dostluklar son nefeste riyakarlık hortluyor… Ne bu kibir bu gurur taş olsa çatlayacak; Eğer nasip olursa mezarımız üç karış… Yarın mahşer gününde kim sıra atlayacak; Hepimiz yürüyoruz ölüme karış karış… Dünya büyük arkadaş lakin küçük kalan biz; ’Sevmek de ibadettir’ emrine uymuyoruz… Minnacık dünyamızda hayallere dalan biz; Gözler kör kulak sağır, duymuyor, duymuyoruz… Ali ALTINLI – 16/03/2012 Saat: 00:29 |