.....ŞAFAK SÖKERKEN.....
Çok kalmam biliyorum
Alıp götürecekler bir gün Nereye diye sormayacağım,adı sürgün Güzel günler beklemiyor,orda hasret var Yüzlerce mahkumun acısı sinmiş Göz olmuş duvarlar ağlıyor Bazı taşlar yanık kokuyor Kimileri hasret Öyleleri var ki,feryatlar yükseliyor sema’ya Boş koridorlarda ayak sesleri Kulaklar kabartılmış,sıra kimde telaşesi Nefesler tutulmuş Kalpler bir tempoda çarpıyor Burda açılan kapılar özgürlüğe açılmaz Ya coplanmadır yada falaka Özgürlük Sadece yürekte ve hayallerde Bu sürgün ne zaman biter ? Önce günleri unuttum Sonra aylar kendisini unutturdu Yıllar ise dalga geçerek elveda Yıl bilmem kaç Ayak sesleri yankılanıyor koridorda Biliyorum sıra bende Nefesimi tuttum telaşeye gerek yok diyorum Kurmuş haramiler darağacını avluya Büyük bir ceviz ağacının sulietinde Az sonra şafak sökecek Hep idamlar bu saatlerde olur Bende gidiyorum işte Özgürlüğe gülerek..... ya tabe mlogo volim 26/07/2011 |
ÜST ÜSTE DİZİLMİŞ DOSYALAR,
Her birinde onlarca masum can,
Geceyi korkuyla soluyan,
Komşunun tavuğuna kışt dememiş de olsa,
Vatanı satacak diye araba,rusa,
Benim dosyada ismim, olmasa bile,
Her canın yangısı yer etmiş gönlümde.
Umarım bir gün kulağın susar.
Ayağın özgür toprağa basar.
kutlarım.