SESSİZLİĞİM
Haksız yıldızlar düşer gecede karanlığının kucağına…
Semirtirken ay yakamozları dağdağalı bir bıçak yarası gibi İncitir sessizliğimin gölgeleri elest’te vuslatı., Ve özlem anka kuşunla çarpar limanlara.. Issız gecelerde kocaman dalgalarla avunur sessizliğim. Sicimler döner durur kıvrak zülalde kurur kimliğim Bir tane kalır salkımında ben Oda aşk toprağının hakkıdır düşer güneşle birlikte sabaha. Önceleri tebessümdür mizanda açtığım bohçalar. İçinde günahlarım, hatalarım, kusurlarım… Kısaca ben yani. Lal olmuş şehirler de gezer ruhumda. Anlamazsın hiç. Ötelenmeyen gözlerinde gökyüzünü aradığım çok sonraları Vakit geç olmadan, solmadan sadakatin vicdanı derken Bilemezsin hiç Aslanpençeleri bileğlediğim akşamlarda Kuruntularına takılmış masivanın çer çöp yakarışlarına sağır Çözemezsin hiç Biraz şeker, biraz un gülsuları ile ovup ağır aksak Seni senden çok insan yaptığımı. Tadamazsın hiç. Giryan,kafeste perişan Perçemin başka bir dünyaya aşkın kilidini Asla ama asla Açamazsın hiç. MURAT ÇAVGA |
Kutlarım beğenerek okudum.
SAYGIMLA