Bir güzel gönlüme ferman eylemiş
Fermanı okuyup yazmaya geldim
Gönül nağmelerin beste eylemiş
Tek telli sazımla çalmaya geldim

Duyun gönlümdeki feryat figanı
Gönlümün âhıdır saran cihanı
Hesaplar görülür mahşer divanı
Kor olup sevdanla yanmaya geldim

Sevda nedir bilmez körelmiş özün
Şu mahzun aşığı görmez mi gözün
Nuru sönmüş sanki kararmış yüzün
Mehtapsız gecene doğmaya geldim

Garip nergis gibi yöneldim sana
Pınarlar misali çağladım sana
Daldır avucunu iç kana kana
Yanık bağırlara akmaya geldim

Bir diyar aradım senden uzakta
Her yerde sen vardın gönlüm tuzakta
Sevdan melhemimdi tuttu ayakta
Hasta olup sinende yatmaya geldim

Beni aldın benden Allah biliyor
Bedenim ruhuma isyan ediyor
Bir bakış canıma bin can katıyor
Hülyalı gözlere bakmaya geldim

Ne güzeller geldi geçti dünyadan
Veren canı alır yine yaradan
Yol sonunda seni bağrına basan
Bir avuç toprağa yağmaya geldim

Melanîyem sözüm geçmez o yara
Saldı yüreğimi sönmeyen hara
Bu sevda benimle gider mezara
Goncayken uğrunda solmaya geldim


Tahsin MELAN / Melanî