bir portakal ağacı
bir portalakal kadar renkliydi dünya
ve bi o kadarda yuvarlaktı şekli içini bilmeden soydular kabuğunu sıktılar suyunu, kimi tatlıydı kimi acı hayat kadar karmaşıktı, meyvesi biribirine sıkı sıkıya sarılmış sarmallı bencil bir dünya gibiydi ağacındaki hali kopardılar dalından, yara aldı ağacı varlığının tabi güzelliği kayboldu, portakal ağacı asildi, dimdik duruyordu ne rüzgara baş eğdi, ne de sıcağa asiydi masumdu , budadıkların da dahi sustu sonbahardaki tek dostu soğuk rüzgardı dalına konup pisleten kuşlara dahi kızmazdı bir portakal ağacı vardı, hayata göz yumdu insan oğlu onada kızdı, dallarını küle savurdu. |