Bir zamanki elbet bitecektir her an!Kararan sayfaların izlerindeki düşler Anın serencam ölçüsünde öğütleridir Hale anlam katan hayatın idrak elidir Dil ki bu vakit sevdanın esen seyridir Her duyulan doğru olsaydı yalandır aciz Ne derler kaygısında kalanlar ise renksiz Kefilsiz, senetsiz ahirin evvelinde ben’siz Gidecekken de tefekkürden hayli habersiz Bir can, binlerce kan içinde izleri bırakan Gül yaprağını kopartan zulmü abad kılan Mazlumları çoğaltan gönüllü köle yaptıran Hak rızasından uzaklaşan şirk içinde kalan Ne aşk kaldı bir sevda ki anlam için yaşandı Halin bahtı karardı ahenk ki buharlaştı kalktı Canlar zaman geçirmek için yaşadı kayboldu İdrak içinde nefeslenmek ne kadarda zor oldu Dostluklar kuvvet dengesi ölçeğinde şekillendi Himmet enaniyet ile işlenerek öylece nakşedildi Rızayı Bari ötelendi görünemezlerden nefeslerdi Bir an gelecek mühlet tükenecekti gaflet kimindi Mustafa Cilasun |