Yar...
Gelip içime doğuyordu zaman
Ötenin vecdiyle raks ediyordu sanki suskun vizcan ve yaram
Bilmem ki niçin alıp uzaklara götürüyurdu bu gam veren ve üzen hicran
Ah eder can, kal eyler ihsan, bekler umudu zaman,dinmez gözyaşlarım akıyor kan


Suskun bırakır ar, sinemdedir har
Ey enginliğin ikliminden nazar eden kar,neden içimdedir yakan nar
Nasıl bir sırattan korkar insan, kul olmak için yarışıyor ruhuyla barışık olan
Kalbinin sezgisiyle bir yol alan,vahded-i vusut için azmettiren furkan ve aşk-ı an


İnsan, fikretmeye tabi olan can
En müstesna bir sena ile yaratılan, umudun içinde anlamlaşan
Bak kim bekliyor ey deruniliği şevk veren vicdan,ölüm içimde yaşayan bir an
Lahzalar açılıyor hiç durmuyor zaman, düşünmek için neden bekliyor ki bu insan


İnsan, beşerdir, merak içinde ki erktir
Takkik ettiği müddetçe,nazarı bilmem ki kaç hece,tercihi bir bilmece
Hangi ahdin izindesin, vucut dilinin bekleyen gerekçesisin, kalbinle nereye gidersin
İhmal ettiklerinle neden bir gam içindesin, nasıl bir esaret pençesinde inlemektesin


Sokak çocuğunu sakın hor görme
Onun bahtına açılan her lahzayı kim nasip eder, görmeden geçme
Hikmet nasıl bir imandır, içinde umudu barındıran bir hardır, nara açılan kapıdır
Kimseyle be inanmış bir nefesle alay etme, muhatabı senide yaratan, hesap etsene


Kuş kanatsız uçamaz unutma
Kul umutsuz yaşayamaz sakın ha yabana atma,kana kana yaşa
Nasıl bir gerekçe ilzam ediyor, nur olması için hangi vakti bekliyor, araştırsana
Kolay olan herşeye heveslenme, hesapsız olan ne varsa sakın dönüpte hiç bakınma


Ağlayan gönül sahibinden uzaklaşma
O düşen kadreler rahmettir, mağfiret içinde gerekçedir,ihlas adına
Kalp kıran, yaban olmaktan utanmayan, insanı kalbiyle tanımayanı yakınlaşma
Mesnetsiz macera için hissiyatını tatmin etmek nasıl seçim geleceğini unutmasana


Mustafa Cilasun