TUTUŞMASA AYAKLARIM
Nasıl bir ruh halidir bilmiyorum
Ateşten bir heykel gibiyim. Ne yanıp yanıp bitiyorum Ne eski halime dönebiliyorum... Ah bu ruhum... Ne fırtınalar kopar benliğimde Ne isyanlar yol alır gider de, Buzdan bir heykel gibi görünürüm bakınca. Oysa ateşler içinde kavrulur, Yolunu kaybetmiş bir keklik gibi Seke seke denerim uçmayı... Yola çıktıktan sonra çok kolay... Kırk adım sonra bulurum dengemi. Ah bu ayaklarım Ah bunlar bir tutuşmasalar... |